Drager i Sagaer og Norrøn mytologi
På alle kontinenter og i nesten alle kulturer, finnes myter, sagn, eventyr og folketro om dragelignende skapninger. Den typiske drage i europeisk tradisjon beskrives ofte som en orm eller krypdyrliknende vesen, ofte med vinger, den holder til i en hule eller på et øde sted, spruter ild og har magiske krefter.
I norrøn mytologi ligger Midgardsormen rundt havets ytterkant slik at den biter seg selv i halen. Dragen Nidhogg holder til i underverdenen og gnager på røttene til livstreet Yggdrasil. I sagnet om Sigurd Fåvnesbane dreper Sigurd dragen Fåvne for å ta gullskatten den vokter. I sagaen om Ragnar Lodbrok dreper Ragnar dragen som vokter den vakre Thora. Drager finnes også blant annet i Didrikssagaen, Orvar-Odds saga og sagaen om Sigrgards den tapre. I slutten av heltediktet Beowulf bekjemper helten en drage, men blir forgiftet og dør.
I Norge finnes det mange lokale sagn om drager. Fra Sigdal fortelles det om en drage som voktet sølvet i fjellet: "Draken for i lufta. Han for helst frå ås til ås. Der han gikk ut i frå, skulde det væra sølv. Døm har sett draken har kømmi ut frå Grågalten og har reist over til Viksåsane. Der draken går ut frå, er det sølv. Je såg draken ein gong. Han kom ut frå Grågalten og drog beint over dalen til dei andre åsane. Der dala han ned og vart borte. Detta var om kvelden. Han såg ut mest som ein sopelime. Vi var mange som såg’n i samma stunda.»